Na 33 jaar in het onderwijs gewerkt te hebben is het tijd voor andere zaken. Eén van de belangrijkste redenen is de a.s geboorte van onze kleinzoon in Engeland.
Met een beetje last van een kriebelende buik reed ik deze morgen naar collega Joke en daar moest ik maar wachten op de dingen die zouden gaan gebeuren. Dat is heel lastig hoor, de regie niet hebben!
Ik hoorde een sirene, de brandweer!
Op het schoolplein stonden leerlingen, collega's en heel wat ouders ons op te wachten. door een haag van kinderen ging het richting de deur waar juf Edith stond te wachten met een grote bos bloemen.
Na vriendelijke welkomswoorden werd ik naar mijn eigen klas gebracht voor een ontbijtje met mijn groep. Ook juf Sjoukje en klassenmoeder Niki, mijn moeder en mijn echtgenoot waren hier bij en we hebben heerlijk ontbeten met Engelse ingrediënten.
Weet u dat ik ook gered bent uit een brandend huis door stoere brandweermannen en vrouwen?
Van mijn groep kreeg ik een heel mooi boek met foto's erin en een blad dat elk kind had versierd met harten, tekeningen en leuke uitspraken. Ook was er een leesboek voor de juf en het prentenboek van 'Wij gaan op berenjacht' in het Engels. Die kan ik lekker in Engeland voorlezen als mijn kleinkind groter is. Dank jullie wel allemaal.
Na een kopje koffie ging het feest verder bij het podium waar alle groepen iets zouden presenteren.
Wat heeft iedereen zich daar laten zien met allerlei activiteiten, liedjes, veel weetjes, een hartjeskanon waar ook nog héél wat anders uit kwam en tot slot de zegenbede 'Ga in vrede'. Enkele leerlingen ontdekten een traan bij de leerkrachten! Het was een prachtige uitvoering en ik heb er enorm van genoten. Dank, dank dank allemaal.
Na deze happening kwam het moment van afscheid nemen van ouders , oud-collega's en andere belangstellenden. Wat ben ik verwend met prachtige, liefdevolle en/of waarderende woorden, ik werd er soms door overvallen en naast de lach was er ook een traan. Alle ouders, dank voor al het vertrouwen dat u in de school stelt en in mij heeft gesteld. Ik heb met veel liefde voor de groep gestaan en bezig geweest met uw kind(eren)
Toen de middag al een eindje op streek was en het rustig werd mocht ik, vergezeld van het team, naar een leuke stek in de Voorstraat gaan waar we ons tegoed hebben gedaan aan een high tea.
Daar ontving ik een prachtig creatief vervaardigd boek van mijn collega's en een schitterend beeldje.
 |
| "In verbondenheid loslaten" |
Lieve iedereen, het was FANTASTISCH!
Ik ga jullie zeker missen maar al deze herinneringen neemt niemand mij meer af.
Héél véél dank voor alles. Dat het jullie maar goed mag gaan, succes en tot ziens.
Liefs, juf Nella.
